شنیدن.............گوش دادن......

هرکسی چیزهایی را که میگویید میشنود.........

دوستانتان به حرفهایتان گوش میسپارند...............

اما بهترین دوستانتان حرفهایی را که شما نمیگویید،نگفته اید و شاید هرگز نیز نخواهید گفت را میشنوند........

و تصور کن که اگر عشقی ناب تقدَس یابد.......

آیا نیاز به گفتن خواهد بود؟

آنجا چشم ها میگویند و نمیگویند................

بگویند یا نگویند تو میشنوی.............

نیازی به گفتن نخواهد بود........

آنجا که محبت عمیق شود،کلام جایگاهش را از دست خواهد داد........

آنجا که مهر ناب و بی ریا شود،سخن به سفر خواهد رفت........

همانگونه که با خدایت هستی..............

نیازی نیست حتی لب بگشایی،او میفهمد....او میشنود...او میداند...

قبل از اینکه تو بگویی...

قبل از اینکه تو بخواهی....

قبل از اینکه حتی دستانت را به سمتش ببری....

او میداند در دریای دلت چه میگذرد....

چه میخواهی.....

چه میگویی......

دوستانی را برگزینیم که آینه ای باشند کوچک از صفات بی منتهای دوست آسمانیمان.......

هرچند که این آینه بسیار بسیار کوچک باشد ...اما بازتابی از محبت اوست......................

او که آن بالاست...........

او که بود و نبودست.............

اگر چنین دوستانی داریم،ارج نهیم و سپاس گوییم و قدر بدانیم..............